4 maja 2007 roku to ważna data w historii Warszawskiej Wytwórni Wódek "Koneser". Tego dnia nieruchomoœć, zadłużonej spółki Skarbu Państwa, za 60,5 mln zł kupił BBI Development NFI S.A. - dawny Narodowy Fundusz Inwestycyjny "Piast".

Więcej informacji o tej sprawie udzielili nam: Krzysztof Tyszkiewicz - vice prezes spółki Juvenes współpracujšcy z Funduszem przy zagospodarowaniu Konesera i Janusz Owsiany, prezes Stowarzyszenia "Monopol Warszawski", jeden z autorów opracowanej w 2001 r. koncepcji zagospodarowania "Konesera" na cele kulturalne.

Krzysztof Tyszkiewicz wyjaœnia zmianę nazwy spółki: akcje NFI "Piast" kupiła na giełdzie spółka BB Investment i jako podmiot kontrolujšcy zdecydowała o zmianie nazwy i przekształceniu go w fundusz zajmujšcy się działalnoœciš developerskš na rynku nieruchomoœci.

BBI Development nabył w publicznym przetargu teren, zamknięty ulicami: Zšbkowskš - Markowskš - Białostockš - Nieporęckš. Wyłšczono z niego narożne działki, na których znajdujš się: budynek magazynowy z ujęciem wody oligoceńskiej, 3 kamieniczki (róg Zšbkowskiej i Nieporęckiej), stacja redukcyjno-pomiarowa gazu (róg Białostockiej i Markowskiej) oraz działkę z budynkiem mieszkalnym z przedszkolem na parterze. Nie należš one do nieruchomoœci zaoferowanych w przetargu.

Zgodnie z okreœlonymi w regulaminie przetargu warunkami przez 5 lat "Koneser" będzie dzierżawcš budynków produkcyjnych i przylegajšcego do nich terenu. Szczegóły tej sprawy sš jeszcze otwarte. Być może, produkcja zostanie przeniesiona do „Polmosu” Józefów.

Decyzja w tej sprawie podjęta będzie przez zakład po analizie ekonomicznej obu wariantów. Nie jest objęty umowš dzierżawy stary budynek magazynu wyrobów gotowych, dzięki czemu po adaptacji będzie mógł tu funkcjonować teatr. Oprócz tego, w ofercie kulturalnej developera znalazły się: budynek rektyfikacji, budynek kotłowni oraz stary i nowy magazyn spirytusu. Intencjš BBI Development jest stworzenie w nich we współpracy z miastem centrum kultury. Oferta w tej sprawie jest już rozpatrywana przez urzędników.

„Zdajemy sobie oczywiœcie sprawę, że nieruchomoœć jest wpisana do rejestru zabytków – mówi Krzysztof Tyszkiewicz - jako całoœć i jako poszczególne obiekty. Wszystkie stare budynki będš, w porozumieniu z konserwatorem, chronione, a nowe zagospodarowanie terenu będzie musiało być dostosowane formš architektonicznš do charakteru całego zespołu i uzgodnione z konserwatorem. Rozpoczniemy od szczegółowej inwentaryzacji konserwatorskiej wszystkich historycznych budynków, połšczonej z waloryzacjš. Następnie przygotujemy opracowanie historyczno-konserwatorskie. Konserwator wypowiadać się będzie we wszystkich postępowaniach administracyjnych, dotyczšcych prac budowlanych na terenie nieruchomoœci. Nie mamy zamiaru robić niczego bez uzgodnień z konserwatorem zabytków. Taki jest stan prawny. Byliœmy tego œwiadomi, decydujšc się na udział w przetargu."

Janusz Owsiany zadowolony jest z faktu, że "Koneser" ma nowego właœciciela. Prawie od siedmiu lat czyni starania, by na terenie zabytkowej fabryki zaistniało coœ, co sprawdziło się w Europie: promocja kultury na terenach poprzemysłowych. Dotychczas realizacji tego strategicznego celu nie ułatwiały kolejne zmiany na stanowisku dyrektora firmy: każdy musiał się uczyć funkcji administratora, odpowiedzialnego za dziedzictwo historyczne. "Teraz Pan Bóg dał nam nieoczekiwanie dwie szanse: właœcicielem ocalałego kompleksu "Konesera" stała się firma, która już w trakcie negocjacji wylegitymowała się wrażliwoœciš na to, co się dzieje na tym terenie i próbuje godzić racje partnerów ze sfery sztuki, choć to może oznaczać mniejsze zyski. Druga sprawa: inwestor jest cierpliwym i spektakularnie przygotowanym partnerem w rozmowach z miastem, które tš enklawš zarzšdza i powinno partycypować w tym, co tu się będzie działo w przyszłoœci. Władze miasta, razem z nami uczš się, w jaki sposób żyć w zabytkach; jak z pieniędzy publicznych finansować działania, które być może nie sš w interesie miasta, ale sš w interesie całej tej przestrzeni. Tu jest swoiste schronisko dla pięknoduchów, wszelkiej maœci artystów. Malarze, galernicy, ludzie teatru przyszli tu, stworzyli klimat, dajš tej przestrzeni szansę.

Zgłaszajš się następni, którzy chcš do nich dołšczyć. W zapewnieniu im bezpieczeństwa i perspektywy musi brać udział miasto; musi być sponsorem działań artystycznych, które służš miastu. To szkoła trwania w nowych warunkach; szczęœliwie się składa, że w dosyć wydzielonej przestrzeni. Dwukrotnie spotykaliœmy się z przewodniczšcym Rady Warszawy, Lechem Jaworskim, który wczeœniej był szefem Rady Nadzorczej "Konesera", więc zna ten teren i budynki. Obiecał, że będzie nam pomagać, zapraszać na posiedzenia resortowych komisji rady. Dobrš wolę, determinację i życzliwoœć wykazuje też dyrektor Biura Kultury Urzędu Miasta, Marek Kraszewski. Chodzi nam o to, by w takich sprawach, jak ustalanie stawek czynszu na cele kulturalne - obowišzywały stałe zasady, by Urzšd Miasta był poœrednikiem między developerem a artystami; dalej - by miasto było nie tylko promotorem, ale i żywicielem działajšcych tu artystów. Miasto chce przedstawić ofertę swego zaangażowania w działalnoœć kulturalnš na terenie "Konesera". Bardzo wiele sobie po tym obiecujemy”. Przedstawicielom Urzędu Miasta oddamy głos w jednym z najbliższych numerów NGP.