Kącik medycyny naturalnej (7)
Leszyna Pospolita (Corylus Avellana L.)
Rodzina: Brzozowate (Betulaceae) Synonimy: Orzech laskowy, Baty, Bicze, Laska, Laszczyna, Lescyna, Leszczyny, Liska,Oryszyna, Orzeszyna, Orzeszyca. Angielski: Hazel, Cob-Nut, European Hazel, Filbert. Francuski: Coudier noisetier, Aveline, Coudier commun. Niemiecki: Wald-Hasel, Haselnuss, Haselstrauch. Rosyjski: Leszczina obyknowiennaja, Orieszik lesnoj. Bułgarski: Leska. Leszczyna pospolita jest małym drzewem lub krzewem dorastającym do wysokości 2-8 m, gęsto rozgałęzionym o gładkiej ciemnoszarej korze i giętkimi gałązkami. Roślina ma liście owalne lub jajowate, krótkoogonkowe, szorstkie, ząbkowane. Leszczyna jest rośliną jednopienną ale rozdzielnopłciową, a więc na tych samych egzemplarzach wyrastają zarówno kwiaty żeńskie jak i kwiatostany męskie. Kwiaty żeńskie są bardzo małe, ledwo widoczne o barwie czerwonej, ukryte w pączkach, z których wychodzą nitkowate znamiona. Kwiatostany męskie natomiast zebrane są w zwisające okazałe kotki koloru żółtobrązowego. Roślina kwitnie przed rozwojem liści od lutego do marca. Owocem jest orzeszek koloru brązowego otoczony liściastą okrywą wielkości 1,5-2 cm. Leszczyna lubi porastać skraje lasów, zagajniki, poręby. Jest również sadzona w licznych odmianach w ogrodach i sadach, żyje od 60 - 80 lat. Występuje w całej Polsce, Europie i w Azji Mniejszej. Na Bałkanach w Azji Mniejszej i na Kaukazie rośnie odmiana leszczyny zwana leszczyną drzewiastą lub turecką (Corylus Colurna L.). Jest to już drzewo do 20 m. wysokie żyjące do 200 lat z różowym odcieniem drewna, używanym w meblarstwie i do wyrobu różnych ozdób. Odmiana ta ma orzechy jadalne zwane tureckimi. Inną piękną odmianą jest leszczyna Lamberta (Corylus Maxima Mill.). Wyróżnia się pięknymi czerwonymi liśćmi i z tego powodu bywa sadzona w parkach i ogrodach południowej Europy. Owoce tej leszczyny nazywa się orzechami lombardzkimi. Są bardzo smaczne o smaku migdałowym i używa się ich w cukiernictwie do wytwarzania czekolad i chałwy. Leszczyna jest rośliną wiatropylną i wczesnowiosennym pyłkodajnym pożywieniem dla pszczół. Bywa też niestety powodem utrapienia dla osób uczulonych na jej pyłki. Orzechy, kora, liście i kwiatostany męskie leszczyny mają znaczenie lecznicze i odżywcze. Orzechy zbierane od września do października odznaczają się wysoką wartością odżywczą jak też zawierają w sobie dużo białka i witamin. 1 kg wyłuskanego orzecha laskowego zawiera w sobie między innymi
Jadanie orzechów laskowych zaleca się w wyczerpaniu fizycznym i kłopotach psychicznych. Korę leszczyny do celów leczniczych powinno się zbierać w marcu z młodych gałęzi, a liście od maja do sierpnia podczas suchej pogody. Wszystkie te części rośliny suszy się w przewiewnym miejscu w temperaturze do 40 C. Liście i kora zawierają w sobie olejek eteryczny, flawonoidy, kwasy organiczne, a kora dodatkowo garbniki. Z kory i liści łącznie sporządza się odwar (łyżka suszu na szklankę wody, gotować około 5 min), który ma właściwości
Zewnętrznie odwary lub papki z kory zaleca się stosować jako
Mycie głowy w odwarze z kory i liści pobudza porost włosów i nadaje włosom puszystość i połysk. Natomiast herbata z suszonych kotków leszczyny jest dobrym środkiem napotnym i moczopędnym, którą dobrze jest stosować:
Gotowi są oni stanąć na głowie, aby nieść innym pomoc. Wyróżniają się wielką mądrością, zmysłem obserwacyjnym i ... iście niezwykłą intuicją. No cóż nie pozostaje nam nic innego, jak zainteresować się zarówno samą leszczyną jak i ludźmi urodzonymi pod jej znakiem. ROMAN
|