|
Patron praskich Sybiraków
Koło Praga Północ Związku Sybiraków jest pierwszym, które będzie miało swego patrona. 17 września prezes Danuta Kominiak zwróciła się w tej sprawie do abp. Henryka Hosera, biskupa warszawsko-praskiego. Odpowiedź przyszła już 29 września: "Prośba Waszego Koła o zgodę na nadanie imienia Św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego, napełniła mnie zrozumiałą radością. Odwołując się do Jego osoby nawiązujecie do wierności Kościoła Polsce, umiłowanej Ojczyźnie. Choć dziś często spycha się tę prawdę na margines niepamięci, duchowni zapisali wiele jej chlubnych kart, nawet jeśli pisać je trzeba było cierpieniem, wygnaniem czy świadectwem krwi. /.../ Udzielając zgody na nadanie Waszemu Kołu imienia Św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, obejmuję tę inicjatywę honorowym patronatem, a wszystkim Członkom Związku Sybiraków, Koła Terenowego Warszawa Praga Północ z serca błogosławię." Praskie Koło Sybiraków działa na Zaciszu, przy parafii p.w. Świętej Rodziny. W porozumieniu z proboszczem, ks. Andrzejem Mazańskim, ustalono, że nadanie Kołu imienia Św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego odbędzie się podczas uroczystej mszy świętej w tym kościele 22 listopada o godz. 13.00. 11 października b.r. Zygmunt Szczęsny Feliński, Arcybiskup Warszawski w okresie Powstania Styczniowego, został kanonizowany przez papieża Benedykta XVI w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie. W specjalnym liście z okazji tej uroczystości biskupi polscy nazwali Zygmunta Szczęsnego Felińskiego "patronem na czasy trudne". Urodził się 1 listopada 1822 roku na Wołyniu. Zdobył wyższe wykształcenie matematyczne na Uniwersytecie w Moskwie. W 1851 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu; studia kontynuował w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie w 1855 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Był wykładowcą tej Akademii i założycielem Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. 6 stycznia 1862 roku papież Pius IX mianował go Arcybiskupem Warszawskim. Po wybuchu Powstania Styczniowego Zygmunt Szczęsny Feliński stanął w obronie represjonowanych Polaków. Został za to skazany przez cara na wygnanie do Jarosławia nad Wołgą, gdzie spędził 20 lat. W ostatnich latach życia był wiejskim duszpasterzem w Dźwiniaczce w diecezji lwowskiej. Zmarł w 1895 roku w Krakowie i tu został pochowany. Wkrótce szczątki arcybiskupa przewieziono do Dźwiniaczki. Po 25 latach wróciły do Polski i spoczęły w podziemiach warszawskiej Archikatedry św. Jana Chrzciciela.17 września 2003 roku zostały uroczyście przeniesione do Kaplicy Literackiej tej bazyliki. W 2002 roku papież Jan Paweł II ogłosił Zygmunta szczęsnego Felińskiego błogosławionym.
K.
|