Z australijskiego drzewa herbacianego otrzymuje się eteryczny olejek, który ma liczne zastosowania lecznicze. W aptekach, sklepach drogeryjno-ziołowych oraz supermarketach można kupić olejek z drzewa herbacianego. Mało znane jest, że drzewo herbaciane posiada wiele gatunków, które należą do rodziny Mirtowate (Myrtaceae). Drzewo herbaciane występuje jako krzew lub drzewo i pochodzi z Australii i Nowej Zelandii. Kupowany w Europie olejek otrzymywany jest z liści Melaleuca alternifolia. Aborygeni, rodowici mieszkańcy Australii, do celów leczniczych używają nie tylko wyżej wymieniony gatunek, lecz również surowiec z gatunku Leptospermum scoparium. Pierwotni mieszkańcy Nowej Zelandii, Maorysi, uważają, że wszystkie te gatunki to “Manuka – herbaciane drzewo”. Europejczycy dowiedzieli się o drzewie herbacianym i jego leczniczych właściwościach od kapitana Cooka. Ten nieustraszony żeglarz, odkrywając wschodni brzeg Australii w 1770 roku, po raz pierwszy leczył swoją załogę uzdrawiającą herbatą, parzoną z liści drzewa manuka. Zauważył również, że młode świeże liście mają lepsze działanie od wysuszonych. Pierwsi osadnicy tego kontynentu nazwali ten uzdrawiający napój “Tea-Trees”.
      Lecznicze właściwości tych roślin przekazywane były ustnie z pokolenia na pokolenie. Tubylcy i osadnicy używali ten leczniczy surowiec roślinny do regenerowania sił witalnych chorych. Znany był sposób inhalowania w przypadkach przeziębień. Świeży sok uzyskany po nacięciu pnia stosowano jako środek czyszczący krew i wzmacniający układ oddechowy. Leczono również przypadki biegunek i stanów zapalnych przewodu pokarmowego. Na źle gojące się rany nakładano kompresy z tłuczonych nasion. Słodką żywicę z młodych gałązek o nazwie “Pia” używano w oparzeniach.

Szczególne odmiany drzewa manuka

Sadzonki dziko rosnących odmian drzewa manuka zostały przeniesione z Australii do położonej o około 2000 km Nowej Zelandii. Z uwagi na łatwą adaptację do gruntu, rośliny rosły wszędzie, od plaż po lasy, samotnie lub w grupach. Drzewa osiągały wysokość do około 4 metrów. Przed 50 laty zaczęto klasyfikować odmiany drzewa manuka w zależności od zabarwienia kwiatów. Przeprowadzone w latach osiemdziesiątych badania fizykochemiczne wykazały różnice w zawartościach substancji czynnych poszczególnych odmian. Podstawową okazała się Hybryda nr 7. Badania wykazały obecność monoterpenów, seskwiterpenów, monoterpenoli i flawonoidów. Zawartość tych substancji czynnych przede wszystkim przeciwdziała stanom zapalnym przez wzmocnienie systemu odpornościowego. Jako antyutleniacze wspomagają leczenie chorób nowotworowych. Ekstrakt i olejek eteryczny otrzymane z Hybrydy nr 7 zostały użyte do produkcji trzech form produktów leczniczych: kremu, olejku, kapsułek.

Krem do stosowania w bólach stawowych

Należy podkreślić skuteczne i silne działanie przeciwbólowe tego preparatu, szczególnie w chorobie zwyrodnieniowej stawów i zapaleniu stawów. Krem stosowany jest w dolegliwościach stawów kolanowych, biodrowych, barkowych i ogólnie kręgosłupa. Od pewnego czasu krem manuka używany jest w tzw. Anti-Aging terapii. Jest to aktualnie najmodniejsza metoda odmładzania i regeneracji skóry. Działanie przeciwzapalne i przeciwgrzybicze to cenna właściwość tego preparatu. Formę kremu należy stosować w leczeniu źle gojących się ran, opryszczki, grzybicy stóp, zapaleniu macierzy paznokcia (zanokcica) i objawów skórnych po ukłuciu komarów.

Regenerujący olejek do kąpieli

Kąpiel z dodatkiem olejku manuka pozwala na szybkie odreagowanie po przejściu sytuacji stresowych. Olejek do kąpieli z drzewa manuka działa również kojąco w schorzeniach reumatycznych. Działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze ułatwia leczenie dolegliwości skórnych. Kąpiel siedzącą stosujemy w przypadkach grzybicy palców stóp. Kąpiel z olejkiem manuka rozpoczynamy w wodzie o temp. 34°C, stopniowo podwyższając temperaturę do 38°C. Czas kąpieli ograniczamy maksymalnie do pół godziny, aby nie obciążać serca i układu krążenia. Zdarzają się przypadki, że skóra w czasie kąpieli może reagować lekkim podrażnieniem. W takich przypadkach potrzebna jest konsultacja z lekarzem.

Kapsułki w chorobach przewodu pokarmowego

Forma kapsułek z ekstraktem otrzymanym z Leptospermum scoparium Hybr. nr 7 zawiera również eteryczne olejki: lawendowy, rozmarynowy i lemongrasowy. Przyjmowanie tego produktu leczniczego poprawia ukrwienie przewodu pokarmowego. Zadowalające rezultaty widoczne są w przypadkach biegunek i grzybic. Działanie przeciwzapalne wykorzystywane jest także w infekcjach dróg moczowych. W czasie kuracji należy pamiętać o przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów, minimum dwa litry dziennie. W ten sposób możemy wypłukać zbyteczne produkty przemiany materii.

Wspomaganie leczenia chorób nowotworowych

Dr Wolfgang Etspűler, ordynator Vita Natura Klinik w Eppenbrunn (Pfalz) przeprowadził kliniczną obserwację 43 pacjentów z chorobą nowotworową. Stosując ogólne metody leczenia, podawał chorym preparaty z Leptospermum Hybr. nr 7. W dość krótkim czasie zauważył, że stan pacjentów stabilizował się, a w niektórych przypadkach poprawiał. Olejek manuka nie jest remedium na wszystko. Powstanie choroby ma swoje przyczyny i skutki. Do ich usunięcia potrzeba współdziałania lekarza, psychologa, dietetyka i rehabilitanta. Roślina Aborygenów jest niewątpliwie interesującą cząstką medycyny naturalnej, wspomagającą ustąpienie objawów choroby.