|
Czyste szkło
Szkło to materiał, który można przetwarzać wielokrotnie. Jego recykling odbywa się praktycznie bez strat, generując same zyski. Oszczędza się surowce nieodnawialne, ogromną ilość energii elektrycznej i gazu, zużywanych do produkcji nowych opakowań i miejsce na składowiskach. Ze szklanej stłuczki powstaje w hutach szkła pełnowartościowy materiał. Przetopienie stłuczki wymaga mniej energii niż przetopienie surowców, służących do produkcji "nowego" szkła. Każde 10% użytej stłuczki to mniejsza - o 5% - emisja do atmosfery CO2 i mniej - o 3% - energii zużytej w procesie przetapiania. Wartość dodaną stanowi energia zaoszczędzona na wydobyciu i przetworzeniu surowców do produkcji "nowego" szkła. Nieskomplikowany proces pozwala poddać np. szklaną butelkę recyklingowi i w niedługim czasie przerobić ją na nowy pojemnik szklany, dokładnie tej samej jakości. Jak widać z tego, szkło jest jedynym materiałem, który umożliwia rzeczywisty recykling. Wyróżnia się w ten sposób na tle pozostałych materiałów opakowaniowych, w których przypadku recykling wiąże się ze spadkiem jakości. Rokrocznie w Polsce, która poddaje recyklingowi blisko 44% szklanej stłuczki, oszczędza się setki tysięcy ton surowców - m.in. dolomitu, piasku i sody. 44%, to wciąż jednak zbyt mało jak na nasze potrzeby i możliwości, i zbyt mało w porównaniu z innymi krajami europejskimi, spośród których 11 poddaje recyklingowi ponad 75% szkła. Rekordzistami w tej stawce są: Szwecja, Szwajcaria, Austria, Belgia i Holandia, które przetwarzają ponad 90% szklanej stłuczki. Konieczny i podstawowy warunek recyklingu, to oczywiście selektywna zbiórka szkła do pojemników lub worków dostarczanych przez firmy odbierające nasze odpady. Pojemniki i worki do segregacji szkła bezbarwnego mają biały kolor, zaś te do segregacji szkła kolorowego są zielone. Segregując szkło, nie trzeba się zbytnio przejmować zanieczyszczeniami. Dokładne mycie z resztek żywności, zdzieranie etykiet czy demontowanie pozostałości zamknięć butelek nie jest konieczne. W hutach szkła instalacje do czyszczenia doskonale radzą sobie z resztkami żywności, etykietami czy zamknięciami. Koronna zasada - do pojemników i worków nie należy wrzucać pewnych rodzajów szkła. Oto one: szkło kryształowe, żaroodporne; szklanki i kieliszki; szkło płaskie - szyby okienne i samochodowe, szkło zbrojone, lustra; ceramika - fajans, porcelana, naczynia typu arco, doniczki, miski, talerze; żarówki, świetlówki, kineskopy; szklane opakowania po lekach i farmaceutykach, a także opakowania po produktach chemicznych z jakąkolwiek pozostałością zawartości. Choć szkło jest - pod względem ekologicznym - najczystszym odpadem, w naszym wspólnym interesie jest segregacja i zbieranie szklanych opakowań. Oszczędzamy w ten sposób energię, zmniejszamy emisje szkodliwych substancji do atmosfery i znacząco niwelujemy górę odpadów na składowiskach. (egu) |