L Liceum Ogólnokształcące przy ul. Burdzińskiego to symbol przyjaźni polsko-brazylijskiej. 30 października, podczas uroczystości ślubowania (w języku portugalskim – „juramento”) ambasador Brazylii Jorge Geraldo Kadri życzył 296 uczniom klas pierwszych wszystkiego najlepszego. Przypomniał, że w historii Brazylii są 3 postacie, które manifestowały prawo Polaków do niepodległości: cesarz Pedro I, cesarz Pedro II i patron tej szkoły – żyjący w latach 1849–1923 Ruy Barbosa, mąż stanu, opowiadający się za prawem do samostanowienia państw i narodów.
Przedstawiciele 10 klas pierwszych (w tym 2 – integracyjnych) ślubowali „kontynuować myśli polityczne Patrona, ceniąc wolność własnego kraju i innych państw (…); akceptować uniwersalne wartości zjednoczonej Europy: praworządność i demokrację; szanować podstawowe zasady współżycia społecznego: uczciwość, sprawiedliwość, tolerancję; respektować i propagować ideały szkoły integracyjnej: życzliwość, otwarcie na potrzeby innych, zaangażowanie; przestrzegać praw i obowiązków ucznia, zawartych w statucie szkoły; pogłębiać swa wiedzę i umiejętności, rozsławiać dobre imię szkoły, być godnym miana ucznia L LO im. Ruy Barbosy.”
Życzenia przekazał także prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Brazylijskiej Stanisław Pawliszewski i dyrektor L LO Wiesław Włodarski.
Historia tej szkoły zaczyna się w roku 1908, gdy powstało Progimnazjum Heleny Rzeszotarskiej przy ul. Nowostalowej 6. W 1948 roku szkoła została przekształcona w Państwową Żeńską Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego nr 17 przy ul. Konopackiej 4. W 1954 roku szkołę przeniesiono do nowego gmachu przy ul. Burdzińskiego 4; przyjęła nazwę L Liceum Ogólnokształcące im. Ruy Barbosy. Jest organizatorem kilku konkursów, m.in. konkursu wiedzy o Brazylii, skierowanej do uczniów szkół ponadgimnazjalnych z całej Polski. Od 14 lat organizuje Praski Konkurs Matematyczny (zwycięzca zyskuje miejsce na Wydziale Matematycznym Szkoły Nauk Ścisłych UKSW). Dużym zainteresowaniem cieszy się Ogólnopolski Przegląd Twórczości Poetyckiej Jacka Kaczmarskiego „Rytmy nieskończoności”. Do młodych poetów ze szkół ponadgimnazjalnych w całej Polsce skierowany jest konkurs, w którym ich wiersze ocenia jury pod przewodnictwem o. Wacława Oszajcy. Uczestnicy konkursu przyjeżdżają do L LO; jako nagrodę dostają m.in. wydany przez organizatora tomik z ich wierszami. Samorząd szkolny i nauczyciele organizują zbiórki pieniędzy i żywności dla schroniska dla zwierząt. Od prawie 40 lat prowadzona jest wymiana zagraniczna młodzieży: najpierw głównie Niemcy przyjeżdżali do Warszawy, w 1989 roku do Niemiec wyjechała pierwsza zorganizowana grupa uczniów L LO.
W 2006 i 2007 roku L Liceum Ogólnokształcące im. Ruy Barbosy otrzymało tytuł „Szkoła na medal”, przyznawany przez Ministerstwo Edukacji i „Głos Nauczycielski”. Dyrektor Wiesław Włodarski został Nauczycielem Roku 2007.
Obecnie L LO ma ponad 750 uczniów w 26 oddziałach. Tylko w tej szkole prowadzone są lekcje języka portugalskiego.
Jakie wyzwania stoją przed szkołą? Dyrektor Włodarski nawiązuje do reformy systemu edukacji: w zeszłym roku do szkół ponadgimnazjalnych weszła nowa podstawa programowa, a wraz z nią nowe ramowe programy nauczania. „Przed nami stoi bardzo ważne zadanie: przygotować młodzież do ustnego egzaminu maturalnego z języka polskiego, w nowej formule. Przez 9 lat młodzież zdawała egzamin z języka polskiego, przygotowując się do prezentacji, nad którą pracowała przez cały rok. W przyszłym roku po raz pierwszy maturzyści wylosują zestawy pytań. Musimy odwrócić przyzwyczajenia, jakich nabrali i nauczyciele, i uczniowie. Drugie wyzwanie to niż demograficzny. W Warszawie jest mniej uczniów; miasto stara się, by było ich więcej w technikach i szkołach zawodowych. To oznacza, że my musimy walczyć o uczniów. Na razie tę walkę wygrywamy. W tym roku otworzyliśmy o 2 oddziały więcej niż planowaliśmy. Kolejne wyzwanie to kryzys finansowy. Na bieżący rok szkolny mamy obcięte fundusze na wszelkie zajęcia dodatkowe. Nauczyciele pracują z uczniami społecznie. Część godzin wynika z Karty Nauczyciela, część nauczyciele oddają do dyspozycji uczniów, prowadząc zajęcia, za które nie otrzymują wynagrodzenia. Staramy się rozwijać zainteresowanie uczniów, byśmy nadal cieszyli się niezłą opinią i mieli kandydatów.”
K.