Okres wielkanocny w Kościele kończy się dniem Pięćdziesiątnicy, czyli uroczystością Zesłania Ducha Świętego. W tym dniu Apostołowie razem z Matką Jezusa, Maryją, zebrali się w Wieczerniku, aby zgodnie z żydowskim zwyczajem uczcić święto żniw, przypadające 50 dni po święcie Paschy.

Nagle usłyszeli szum z nieba, a cały dom wypełnił wicher. Zobaczyli też płomyki ognia (symbol obecności i potęgi Boga), którego języki rozdzieliły się i nad każdym z uczniów zatrzymał się jeden. Wszyscy poczuli w sobie moc i ogromną potrzebę głoszenia Ewangelii innym ludziom. Zrozumieli, że w tej chwili spełniła się obietnica Mistrza o "Pocieszycielu". Zostali napełnieni Duchem Świętym (zob. Dz 2, 1-4).

Kolejnym przejawem niezwykłości omawianego wydarzenia była dana Apostołom możliwość oznajmienia Zmartwychwstania Jezusa we wszystkich językach ówczesnego świata. Uczniów zrozumieli przybyli do Jerozolimy Żydzi i poganie (m.in. Partowie, Medowie, Elamici - Dz 2, 9-11).

Nazwę uroczystości, obchodzonej już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, zapożyczono z historii Izraela. Dniem Pięćdziesiątnicy nazywano tam pamiątkę zawarcia przymierza z Bogiem na Górze Synaj (otrzymanie Dziesięciu Przykazań pięćdziesiątego dnia po wyjściu Izraelitów z Egiptu), a równocześnie święto dziękczynienia za zbiory płodów rolnych. Było to tzw. Święto Tygodni (Szawuoth). Nie dziwi więc, że chrześcijanie zachowali to określenie dla uroczystości upamiętniającej Zesłanie Ducha Świętego, do którego doszło właśnie w pięćdziesiątym dniu od Zmartwychwstania Chrystusa.

 W tym dniu Kościół Chrystusowy rozpoczął swoją działalność. Apostołowie umocnieni darami Ducha Świętego odważnie nauczali o Chrystusie Odkupicielu. Uwierzyło im około trzech tysięcy ludzi, których ochrzczono (Dz 2, 41). W ten sposób powstała pierwsza gmina chrześcijańska, która z czasem rozwinęła się w Kościół katolicki, czyli powszechny. Właśnie opis wydarzeń Pięćdziesiątnicy podkreśla, że Kościół powstał jako powszechny, taki sens ma dokładne wymienienie ludów - Partowie, Medowie, Elamici..., które słuchały pierwszego przemówienia Piotra. Duch Święty został dany ludziom wszystkich ras i narodowości, budując w nich jedność mistycznego Ciała Chrystusa.

Od tamtego dnia Duch Święty mieszka w Kościele i troszczy się o niego, hojnie udzielając swoich darów. Każdy człowiek, przyjmując chrzest i inne sakramenty, zostaje napełniony Duchem Świętym i przez Niego obdarowany. Staje się członkiem Kościoła.

Około II wieku upowszechniła się nauka o siedmiu darach Ducha Świętego. Liczba siedem w języku biblijnym oznacza pełnię - siedem darów wyraża zatem w sposób symboliczny pełnię darów Ducha Świętego.

Pięćdziesiątnicę zawsze opisywano jako święto Zesłania Ducha Świętego na Apostołów i początek posługi misyjnej Kościoła. Mówili o tym m.in. św. Augustyn, św. Leon Wielki oraz św. Jan Chryzostom. Warto również przypomnieć, że od czasów papieża Innocentego III (XIII w.) zaczęto używać szat koloru czerwonego podczas liturgii w uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

m.j.g.